Czemù sã zbôjôsz Kaszëbą bëc? Czemù ju niechôsz w kaszëbstwie żëc? Mëslisz, że stôrëch bùwronów céń Ni mòże zdzejac pòjidżi dzéń? Pòjiga, pòjiga, jak spiéwny to słowò, Gdze bëlnota, bùcha sã ni mùszi tacëc. W ùzdã jes wsadzył łep swój szadi, Gdze w kôłtunie pieglą sã czurné niastë. Òd swòji zemi ùcékôsz, pònarwò, Strëpiałi bënë, strëpiałi z bùtna, Czwòrdôsz relikwiôrz tatkòwi nieba... Sóm jak tôczel ë ùpchańc, Dulczisz skórczi chleba. Wkół mie bëlny, Wkół mie dzecë, Chto jesz wòlny, Do mie lecë!
Jidze zëma, Zgrużdżi serce.