SPRAWOZDANIE Z DZIAŁALNOŚCI MUZEUM KASZUBSKIEGO ZA ROK 1993

Dzieje wyzwolenia społecznego, jak również dzieje dotyczące problematyki życia i kultury proletariatu wiejskiego, nie doczekały się jeszcze wyczerpującego opracowania naukowego. Materiały źródłowe z tej dziedziny wiedzy, podawane tylko na marginesie historii szlachetczyzny, są bowiem zbyt skąpe i jałowe. Pomimo, że lud stanowił ogromną większość społeczeństwa, na sto kart historii powszechnej ponad 99 poświęcono dziejom garstki możnych, większości natomiast zaledwie jedną. Całą uwagę skierowano tylko na "rodzynki" podąjąc nawet szczegóły, jak opływały i pęczniały one w cieście stanowiącym pożywkę dla garstki "rodzynek".

Geneza, powstanie i rozwój Muzeum Kaszubskiego w Kartuzach wiąże się z osobą i pasją kolekcjonerską oraz działalnością naukowo-badawczą jego twórcy i pierwszego długoletniego kustosza-kierownika Franciszka Tredera.

9 lutego  b.r. odbyła się w Muzeum Kaszubskim w Kartuzach promocja książki Mapa terroru. Śladami zbrodni komunistycznych w województwie gdańskim (1945–1956).  Publikacja powstała pod redakcją  dr Karola Nawrockiego, zaś autorami poszczególnych rozdziałów (etapów) są  Krzysztof Filip, Robert Chrzanowski, Waldemar Kowalski, Daniel Czerwiński  i Marcin Węgliński.

              Na odzyskanym po II wojnie światowej Pomorzu przetrwała liczna grupa ludności autochtonicznej. Wyzwolenie tej ludności spod obcej władzy posiadało doniosłe znaczenie polityczne i moralne dla  kraju.  Słowińcy  - Kaszubi są ludnością etnicznie bardzo różnorodną. Odmienna kultura, zwyczaje oraz język są szczególną osobliwością regionu kaszubskiego.

Likier Kartuzów

Twórcami likierów byli lekarze i mnisi, którzy korzystali z leczniczych właściwości trunków. Likiery znane były już od stuleci, jednak prawdziwy początek likierom dają bracia zakonni w XV i XVI wieku we Francji. Słynne do dzisiaj pozostają likiery: D.O.M. Benedictine, produkowany przez benedyktynów z Normandii, czy likier Chartreuse produkowany przez kartuzów spod Grenoble.

Gen. bryg. Stanisław Dąbek - dowódca Lądowej Obrony Wybrzeża w 1939 r.

Zbliża się kolejna, 75 rocznica walk żołnierzy Wojska Polskiego o nasze Wybrzeże i Kaszuby. Pochłonęły one wiele istnień ludzkich, o których już nie zawsze pamiętamy. A powinniśmy być wdzięczni naszym żołnierzom za to, co dla nas zrobili.

Jednym z nich był płk Stanisław Dąbek.

Florian Cenôwa (1817 – 1881) ùrodzył sã w Sławòszënie kòle Pùcka, doktór medicynë, òjc kaszëbsczégò regionalizmù. Założił pierszé kaszëbsczé pismiono „Skôrb kaszëbskò – słowińsczi mòwë”. Swòjim dzejanim wëznacził czerënk rësznotë kaszëbsczi i rozwiju jãzëka kaszëbsczégò. Je téż òjcã lëteraturë kaszëbsczi.

Niemal natychmiast po wyborze Gabriela Narutowicza na pierwszego Prezydenta Polski został on zastrzelony 16 grudnia 1922 r.. Rozgorzały zaciekłe partyjne walki polityczne. Zgromadzenie Narodowe w dniu 20 grudnia 1922 r. wybrało na Prezydenta RP Stanisława Wojciechowskiego.

Na Kaszubach wciąż można natknąć się na pamiątki ostatniej wojny i to niekiedy zupełnie przypadkowo. Mało kto wie, że niedaleko Wieżycy znajdują się pozostałości niemieckiego radaru. Do niedawna spekulowano, że w tym miejscu miała powstać wyrzutnia rakiet V-2. Teraz wiadomo, że to mało prawdopodobna teoria.