Chto nie widzy reno słuńca, temù smùtni dzéń do kùńca.
Jakim kto z rana, takim do wieczora.
Drewniany kościół został wybudowany w latach 1820- 1822 i jest ostatnią świątynią konstrukcji zrębowej, jaką wybudowano na Pomorzu Gdańskim, jako fundacja Wincentego Łaszewskiego, ówczesnego właściciela Sierakowic, w miejscu wcześniejszej świątyni wzniesionej w połowie XVII wieku. Oznacza to, że jej dzieje zamykają jeden z rozdziałów kilkuwiecznej historii drewnianego
budownictwa sakralnego w tej części Polski.Zabytkowa świątynia jest niezwykłym dziełem, unikatowym nawet na skalę europejską.
We wnętrzu kościoła na ścianach zachowały się malowidła.
Wewnątrz kaplicy św. Barbary wyryto datę konsekracji – „Anno 1823”. Wszystkie te elementy były do momentu rozbiórki zakryte drewnianą boazerią.
Odwiedza nas 95 gości oraz 0 użytkowników.