Parafia św. Bartłomieja Apostoła została erygowana w XV wieku, jednak pierwszy kościół zbudowano już w 1356 roku. Od drugiej połowy XV wieku wiernym służy obecna świątynia, wzniesiona na planie prostokąta jako orientowana. W 1571 roku przeszła w ręce ewangelików, którzy zarządzali nią do 1616 roku. Podupadły kościół, jako filialny, przejęła i remontowała katolicka parafia św. Wojciecha pod Gdańskiem. Gruntownej restauracji doczekał się on po włączeniu w 1749 roku do parafii Pręgowo. Z braku niezbędnych napraw, w końcu XIX wieku budynek był poważnie zniszczony. Wówczas postawiono wieżę i odnowiono szczyt wschodni. Opatrzność uchroniła kościół przed zniszczeniami wojennymi, a późniejsze remonty utrwaliły jego świetność.

Nad niewielkim korpusem z dwuspadowym dachem wznosi się masywna czworoboczna wieża zwieńczona hełmem namiotowym. Kościół wyróżnia się ceglaną neogotycką wieżą i takim gotyckim szczytem wschodnim, murowanymi z kamienia polnego dolnymi częściami ścian bocznych oraz otynkowaną resztą bryły w trzech narożach opiętej trójstopniowymi przyporami. Główne wejście do świątyni prowadzi przez kruchtę z umieszczonymi na ścianach figurami św. Józefa i św. Antoniego oraz tablicą upamiętniającą ks. dziekana Jana Aeltermanna, rozstrzelanego w 1939 roku. Z prostotą formy współgra skromne - głównie barokowe - wyposażenie salowego wnętrza przykrytego drewnianym, lekko beczkowatym stropem. W prezbiterium centralne miejsce zajmuje ołtarz. Pomiędzy oknami z witrażami wyobrażającymi św. Bartłomieja Apostoła i św. Wawrzyńca usytuowany jest ołtarz główny z XVIII-wiecznym obrazem patrona. Z boku jest tabernakulum, a w rogu - kamienna chrzcielnica z 1900 roku. Obok drewnianej ambony na nowym krzyżu znajduje się drewniana barokowa figura Chrystusa. Na ścianach bocznych nawy wiszą malowidła stacji Drogi Krzyżowej, balustradę drewnianego chóru zdobią wizerunki apostołów. Okna boczne wypełniają witraże poświęcone: Chrystusowi Królowi, Janowi Pawłowi II, kard. Stefanowi Wyszyńskiemu, Matce Bożej, św. Wojciechowi i św. Stanisławowi.

Figura Matki Bożej z Dzieciątkiem wykonana przez Zygmunta Bukowskiego, dwa krzyże misyjne i grób ks. dziekana Jana Aeltermanna są świadectwem wartości wyznawanych przez parafian i znakiem historii wspólnoty.

Usytuowany na skraju Mierzeszyna neogotycki kościół z dominującą wieżą obok kruchty wznieśli w 1901 roku ewangelicy. Jego budowie, prowadzonej według planów radcy budowlanego Tiedemanna z Poczdamu, patronowała niemiecka cesarzowa. Od poświęcenia 31 października 1902 roku do roku 1945 kościół służył wyznawcom religii Lutra. Rok później przejęła go miejscowa parafia św. Bartłomieja Apostoła, jednak mimo poświęcenia dla kultu katolickiego, przez lata nie był on użytkowany. Kiedy o obiekt upomnieli się ewangelicy, został im przekazany 23 czerwca 1957 roku. Ci odprawili jedno nabożeństwo i niespełna pół roku później zwrócili klucze. Budynek, do 1981 roku wykorzystywany jako magazyn, popadał w ruinę. Zniszczony, 7 grudnia 1981 roku ponownie przejęła tutejsza parafia. Po wcześniejszym zabezpieczeniu, w 1988 roku staraniem ówczesnego proboszcza ks. kanonika Gerarda Borysa rozpoczęto kapitalny remont. Nieoceniona była pomoc pochodzącego z Mierzeszyna Arno Zube, dzięki darom którego dokończono restaurację kościoła i ponownie założono przy nim cmentarz ewangelicki. Odnowiony kościół 27 maja 1990 roku poświęcił bp Tadeusz Gocłowski, nadając mu wezwanie Najświętszego Serca Pana Jezusa. Odtąd mury ponad stuletniego kościoła uświęca modlitwa podczas coniedzielnej Mszy świętej oraz większych uroczystości parafialnych - obchodów Wielkiego Tygodnia, Pierwszej Komunii świętej, bierzmowania i odpustu 24 sierpnia.

Jednonawowe wnętrze z chórem nad wejściem głównym i emporą boczną oraz z prezbiterium wydzielonym ścianą tęczową z ostrym łukiem jest miejscem spotkań z Chrystusem Eucharystycznym i oddawania czci otwartemu dla wszystkich Sercu. Centralną część ołtarza głównego stanowią witraże przedstawiające Najświętsze Serce Pana Jezusa - w centralnym oknie oraz symbole sakramentów świętych i logo Roku Jubileuszowego 2000 - po bokach. Witraże są darem na 100-lecie kościoła. Poniżej znajduje się wkomponowany w tabernakulum obraz „Ostatnia Wieczerza" namalowany w 2008 roku przez artystę malarza Tomasza Zywerta. Wystrój prezbiterium stanowią ołtarz, ambonka i figura św. Antoniego, wykonane przez Zygmunta Bukowskiego, oraz obraz Matki Bożej Częstochowskiej. W nawie, na lewej ścianie pomiędzy oknami zawieszone są obrazy: Miłosierdzia Bożego, św. Faustyny, Jana Pawła II i kard. Stefana Wyszyńskiego. W kruchcie kościoła znajduje się pamiątkowa gablota przedstawiająca historię regionu i Gdańska oraz informacja poświęcona zmarłemu darczyńcy kościoła, Arno Zube.

Na placu przed kościołem stoi figura Pana Jezusa z dziećmi fatimskimi, zaprojektowana przez Zygmunta Bukowskiego, a wykonana przez Leona Czerwińskiego w 2005 roku.

Źródło http://www.parafia.i3k.pl/odrobina-historii-parafii-mierzeszyn-i-jej-kosciolow.html

Świętego Bartłomieja Apostoła
ul. Wolności 17; 83-041; Mierzeszyn; woj.: pomorskie
tel.: 58/ 682-81-78
dekanat: Trąbki Wielkie
diecezja: gdańska

www: www.parafia.i3k.pl