Ódżin to straszny gósc.
Ogień to straszny gość.
Przez ponad 20 km mamy okazję podziwiać najwspanialsze widoki z drogi wijącej się między jeziorami (Łapalickie, Białe, Kłodno, Małe Brodno, Wielkie Brodno i Ostrzyckie), zalesionymi wzgórzami, wioskami i coraz liczniej zabudowanymi przysiółkami. Na wzniesieniach punkty widokowe: Góra Tarnowa, Biskupia, Sobótka, Złota Góra, Jastrzębia Góra, z których można podziwiać wspaniałe widoki na okolicę - jeziora morenowe i lasy.
Gmina liczy 31 162 mieszkańców i zajmuje powierzchnię ok. 207 km2, z czego tereny leśne zajmują 44%, a zbiorniki wodne o powierzchni powyżej 1 ha (33 jeziora) stanowią około 5,5% ogólnej powierzchni. Siedzibą gminy są Kartuzy, miasto położone na wysoczyźnie morenowej nad jez. Karczemnym, Klasztornym Małym, Klasztornym Dużym i Mielenko. Od zachodu graniczy z Kaszubskim Parkiem Krajobrazowym, a od południa i wschodu z Kartuskim Obszarem Chronionego Krajobrazu.
Perłą wśród zabytków gminy Kartuzy jest pochodzący z przełomu XIV i XV wieku Zespół Poklasztorny zakonu kartuzów, w skład którego wchodzą: kościół poklasztorny podniesiony w 1992 roku do rangi kolegiaty, refektarz, erem oraz budynek gospodarczy. W pobliżu Kolegiaty mieści się tzw. Gaj Świętopełka, którego centralnym punktem jest położona na Jeziorze Klasztornym Wyspa Łabędzia. Walory turystyczne odnaleźć można także w malowniczym otoczeniu miasta i w miejscowościach położonych w gminie Kartuzy. W miejscowości Sianowo znajduje się Sanktuarium Matki Boskiej Królowej Kaszub, w okolicy wsi Mirachowo nad jeziorem Lubygość znajduje się grota wyżłobiona w piaskowcu. W zachodniej części gminy rozciąga się kompleks Lasów Mirachowskich wraz z grupą jezior Potęgowskich. Szczególny walor ma tu „Szczelina Lechicka” (punkt widokowy) – głęboko wcięte zwężenie pomiędzy jeziorami Lubygość i Kocenko. Na terenie gminy znajdują się także inne punkty widokowe takie jak: „Cieszonko”, „Góra Sobótka”, „Złota Góra”, „Jastrzębia Góra”. Ciekawym walorem turystycznym jest także część Drogi Kaszubskiej, przebiegająca przez gminę w południowo-zachodniej części.
Gmina leży w obrębie Kaszubskiego Parku Krajobrazowego. Jest najmniejszą gminą powiatu kartuskiego o obszarze 79,18 km2 , który zamieszkuje 6 575 mieszkańców.
Najważniejszym składnikiem krajobrazu gminy są jeziora: Białe, Rekowo, Kłodno, Raduńskie Dolne, Reskowskie, Długie, Wielkie oraz rzeki. Powierzchnia jezior na terenie gminy wynosi 1 169 ha, co stanowi 14,9% jej powierzchni.
Siedzibą gminy jest Chmielno, którego tradycje letniska sięgają II połowy XIX w. Po II wojnie światowej dzięki organizowanym tu plenerom artystycznym, wieś odkryli malarze tzw. szkoły sopockiej. Pod koniec lat siedemdziesiątych Chmielno było już popularną miejscowością turystyczno-wypoczynkową. Miejscowość słynie również z warsztatu garncarskiego rodziny Neclów, których ceramika wyróżnia się oryginalnymi wzorami. Odbywają się tu liczne imprezy kulturalne m.in. Finał Wojewódzkiego Konkursu Prozy i Poezji Kaszubskiej, Mistrzostwa Polski w Zażywaniu Tabaki, Sobótka Chmieleńska z widowiskiem „Ścinanie Kani”, spektakl „Wesele Kaszubskie” (w wykonaniu zespołu Chmielanie), pokazujący w barwny sposób kaszubskie zwyczaje i obrzędy weselne.
Spośród zabytków Chmielna na uwagę zasługuje kościół z 1845 r. z ołtarzem głównym przedstawiającym Ukrzyżowanie Chrystusa. Warta uwagi jest też checz kaszubska, będąca jednym z nielicznych na Kaszubach reliktów budownictwa wiejskiego o konstrukcji szkieletowej.
W pobliżu jeziora Kłodno znajduje się punkt widokowy Góra Tamowa o wys. 224 m n.p.m.
Wsie: Chmielno, Brodnica, Cieszenie, Garcz, Kożyczkowo, Miechucino, Przewóz, Reskowo, Zawory.
Odwiedza nas 170 gości oraz 0 użytkowników.