Nazwa wsi Lubna po raz pierwszy pojawia się w dokumentach już w 1284 r. W 1597 r. pojawia się już nazwa Lubiano. W 1861 r. Łubiana w której była huta szkła i szkoła liczyła 336 mieszkańców. W czasie II wojny światowej to tutaj 26 .05.1944 r. partyzanci z “Gryfa Pomorskiego” stoczyli największą swoją bitwę z Niemcami. Największą sławę nie tylko w kraju, ale na całym świecie zyskiwała i zyskuje do dzisiaj dnia Łubiana dzięki powstałemu na jej terenie w 1969 r. Zakładowi Porcelany Stołowej i swoim pięknym wyrobom. Od tego czasu datuje się dynamiczny trwający do dzisiaj rozwój tej miejscowości - powstają bloki mieszkalne i liczne domki jednorodzinne w których w większości zamieszkują pracownicy Fabryki Porcelany Stołowej. Łubiana jako wioska przez długie lata należała do parafii św. Trójcy w Kościerzynie. Wiosną 1968 r. ks. Kilian Felskowski, rezydent na ojcowiźnie w Łubianie, uzyskuje od biskupa Kazimierza Józefa Kowalskiego zgodę na otwarcie domowej kaplicy z której mogą korzystać także starsi i dzieci. We wrześniu 1981 r. w domu państwa Wandy i Kazimierza Błaszkowskich powstaje punkt katechetyczny gdzie przez dwa lata dojeżdżając z Kościerzyny siostra Floriana ze Zgromadzenia ss. Niepokalanek prowadziła katechizację. W 1982 r. ówczesny proboszcz fary kościerskiej ks. kan. Gierszewski podejmuje pierwsze starania, aby w Łubianie utworzyć samodzielną placówkę duszpasterską. Załatwia za symboliczną opłatą działkę budowlaną od pani Anastazji Szulc. Dnia 1 lipca 1983 r. ówczesny biskup chełmiński Marian Przykucki kieruje do Łubiany ks. Bogdana Augustyniaka wikariusza parafii Przemienienia Pańskiego w Gdyni Cisowej. Zadaniem nowego duszpasterza było nie tylko wybudowanie kościoła i plebani, ale otoczenie opieką religijną i duchowe scementowanie dość zróżnicowanej społeczności składającej się z miejscowej ludności oraz napływających z okolicznych parafii i całej Polski pracowników do Fabryki Porcelany Stołowej. Odprawiane na placu Msze św. polowe gromadziły nie tylko mieszkańców Łubiany, ale licznych wczasowiczów, turystów i harcerzy odpoczywających w czasie wakacji nad okolicznymi jeziorami. Bardzo prędko tworzy się komitet budowy kościoła, który gromadzi środki finansowe i materiały budowlane pod przyszłą budowę. Dnia 1 października 1983 r. ruszają pierwsze prace budowlane według projektu inż. arch. Jerzego Jurewicza z Gdańska i mgr inż. Kazimierza Linkowskiego z Gdyni. Dnia 26 października 1983 r. dekretem Księdza Biskupa Mariana Przykuckiego zostaje erygowana parafia p.w. św. Maksymiliana Marii Kolbego w Łubianie. Już 8 grudnia w Święto Niepokalanego Poczęcia N.M. Panny została odprawiona pierwsza Msza św. w dolnej części kościoła. Dnia 5 czerwca 1984 r. Ordynariusz chełmiński ks. Biskup Marian Przykucki dokonał poświęcenia i wmurowania \\\"kamienia węgłowego\\\". Parafia liczyła wtedy 1186 mieszkańców. Prace budowlane prowadzone były systemem gospodarczym czyli przez miejscowych majstrów, różnych specjalności. Wielu z nic już nie żyje, wielu jest w podeszłym wieku, ale aby nie zapomniało o nich obecne młode pokolenie, wymienię niektórych z nazwiska: roboty murarskie wzięli dosłownie w swoje ręce panowie; Kazimierz Błaszkowski, Czesław Białek, Ryszard Hildebrandt, Józef Pepliński, Jan Smentek, Kazimierz Tabaka i Wacław Skwierawski. W trudnej sztuce ciesielskiej wysokie umiejętności wykazał pan Kazimierz Jereczek a w pracach stolarskich pan Stanisław Nakielski i Antoni Pepliński z synem Jackiem. Pomocą w transporcie służyli: pan Franciszek Breska z synem Tomaszem, Zygmunt Błaszkowski, Roman Niklas, Kazimierz Kulas, Franciszek Lass, Jan Ryngwelski i Leon Kulas. W wielu pracach uczestniczyli nie tylko starsi lecz także młodzież, która w wolnych chwilach po szkole spieszyła na plac budowy. Po 7 latach od rozpoczęcia budowy nadszedł uroczysty dzień dla parafii . Dnia 7 października 1990 r. Biskup chełmiński Marian Przykucki dokonał konsekracji ołtarza i murów świątyni. Rok później a więc w 1991 r. odbyła się kolejna uroczystość tym razem konsekracji dwóch dzwonów: pierwszy o imieniu Maryja i wadze 354 kg oraz drugi o imieniu Jan Paweł II i wadze 268 kg Oba dzwony wykonane zostały w ludwisarni pana Skubiszyńskiego z Poznania. W tym samym roku zakończono prace w kaplicy przedpogrzebowej, usytuowanej przy kościele. Jednocześnie trwały prace przy budowie plebani zaprojektowanej przez tego samego architekta. W ciągu dwóch lat tj. 1984-86 została ona wybudowana i oddana do użytku. W 2008 roku została wykonana nowa elewacja, plebani oraz ogrodzenia całego terenu kościelnego. Z dniem 7.07 2008 r. na własną prośbę z powodów zdrowotnych, za zgodą ks. biskupa odszedł na zasłużoną emeryturę i zamieszkał na plebanii w Łubianie jako rezydent ks. kanonik Bogdan Augustyniak a na jego miejsce został powołany nowy drugi proboszcz w historii parafii, dotychczasowy dziekan dekanatu lubiewskiego i proboszcz parafii Matki Boskiej Różańcowej w Iwcu k/Tucholi ks. mgr Mieczysław Gajewski. Dnia 10 października 2008 r. w czasie uroczystej Mszy św. z okazji 25 – lecia istnienia parafii został on wprowadzony przez Jego Ekscelencję księdza biskupa diecezjalnego Jana Bernarda Szlagę przy udziale przedstawicieli duchowieństwa z terenu całej diecezji oraz licznie zgromadzonych wiernych łubiańskiej parafii w urząd proboszcza. W krótkim czasie udało się nowemu proboszczowi wymalować przy pomocy firmy Lanieckiego z Pelplina wnętrze kościoła a w 2012 r. cały dach kościoła. Z inicjatywy ks. proboszcza Mieczysława Gajewskiego udało się pozyskać dla parafii relikwie I stopnia głównego patrona św. Maksymiliana Marii Kolbego, które 8.10.2009 r. na stałe przekazał parafii Jego Ekscelencja Ksiądz Biskup Diecezjalny Jan Bernard Szlaga. W 2011 roku staraniem księdza prob. Gajewskiego i członków N.S.Z.Z. Solidarność Z.P.S. Lubiana zostały sprowadzone do parafii relikwie I stopnia bł. Ks. Jerzego Popiełuszki a w 2013 r. relikwie I stopnia Św. Siostry Faustyny Kowalskiej. Te ostatnie uroczyście wprowadzili do kościoła zaproszeni przez ks. prob. M. Gajewskiego Nuncjusz Apostolski w Polsce arcybiskup Celestino Migliore wraz biskupami pelplińskimi Ryszardem Kasyną i Wiesławem Śmiglem, obecni na uroczystości 30-lecia parafii dnia 10.10.2013 r.
Kościół ma kształt hali jednonawowej z obszernym prezbiterium wkomponowanym w wieżę, wysoką na 27 metrów, ściany kościoła mają 7 metrów wysokości o długości po zewnętrznych obrysach 39 metrów i szerokości 18 metrów. W nawie w wygodnych ławkach jest 300 a na chórze ponad 100 miejsc siedzących. Granitowy ołtarz , ambonkę oraz tabernakulum zdobi metaloplastyka wykonana w pracowni Br. Zapalnikowa z Sopotu. Obraz w głównym ołtarzu został namalowany przez artystę malarza Władysława Gackiego - scenografa Teatru Pomorskiego z Bydgoszczy. Chrzcielnica została wykonana przez kamieniarza Wieszałkę z Kościerzyny. Duża drewniana figura Św. Jana Chrzciciela została wyrzeźbiona przez Marka Lepaka z Bytowa, natomiast scena z łodzią i Janem Pawłem II została wykonana według projektu ks. kanonika Bogdana Augustyniaka i uwspółcześniona przez ks. proboszcza M. Gajewskiego, przez miejscowych stolarzy Zbigniewa Pelowskiego i Jana Peplińskiego. Obraz Matki Bożej Nieustającej Pomocy i feretron z wizerunkiem św. Maksymiliana Marii Kolbego i Matki Boskiej Kościerskiej, oraz ze św. Siostrą Faustyną i wizerunkiem „Jezu ufam Tobie” został namalowany przez artystę malarza Romana Graszkiewicza z Lubawy. W kaplicy bocznej znajduje się drewniany ołtarz wykonany i ufundowany przez pracowników Zakładów Porcelany Stołowej „Lubiana” z obrazem bł. Księdza Jerzego Popiełuszki. Pod obrazem znajdują się relikwie I stopnia wspomnianego kapłana męczennika. Obok ołtarza Matki Bożej Nieustającej Pomocy znajduje się wnęka z relikwiami I stopnia Świętej Siostry Faustyny Kowalskiej nad którą wisi obraz przestawiający wspomnianą świętą. Oba obrazy tj. bł. ks. Jerzego Popiełuszki i Św. Siostry Faustyny zostały namalowane przez miejscowego artystę Mariusza Marszewskiego z Łubiany. Obok relikwii stoi feretron przedstawiający wspomnianą wyżej Świętą namalowany i wykonany przez p. Romana Graszkiewicza z Lubawy. Na bocznym filarze obok ołtarza M. B. N. Pomocy dzięki inicjatywie ks. M. Gajewskiego zostały wmurowane kamienie z miejsc objawień Matki Bożej Fatimy, Lourdes i Madjugorie przywiezione przez pielgrzymów. Dnia 05.10.2013 r. została także wmurowana pamiątkowa tablica z ziemią przywiezioną przez ks. M. Gajewskiego z cmentarza wojennego z Katynia i miejsca katastrofy samolotu rządowego w Smoleńsku wykonana przez p. Leona Czerwińskiego. Pod chórem znajduje się tablica z okazji 30 – lecia istnienia parafii wykonana przez miejscowego kamieniarza p. Dariusza Bistronia z Łubiany, poświęcona przez Nuncjusza Apostolskiego w Polsce arcybiskupa Celestino Migliore i Biskupów Pelplińskich Ryszarda Kasynę i Wiesława Śmigla w obecności licznie zgromadzonego duchowieństwa i wiernych. W maju 2014 r. parafię i zakłady Porcelany Stołowej odwiedził z wizytą prywatną ks. Kardynał Kazimierz Nycz Metropolita Warszawy czego pamiątką jest posadzony przy kościele dąb. W alei historycznych drzew przy kościele są posadzone drzewa: dąb przez bp. Jana Bernarda Szlagę, dąb przez Nuncjusza Apostolskiego w Polsce arcybiskupa Celestino Migliore wraz z bp. Ryszardem Kasyną i bp.Wiesławem Śmiglem dąb Jana Pawła II, brzoza z miejsca katastrofy Smoleńskiej przywieziona przez ks. Proboszcza Mieczysława Gajewskiego oraz „Sanctus” dąb poświęcony przez Bpa Ryszarda Kasynę podczas Diecezjalnych dni młodzieży w Kościerzynie jako wotum wdzięczności za kanonizację J.Pawła II.
Źródło http://parafialubiana.pl
Parafia Świętego Maksymiliana Marii Kolbego
ul. Kościelna 6; 83-407; Łubiana; woj.: pomorskie
tel.: 58/ 687-43-01
dekanat: Kościerzyna
diecezja: pelplińska
www.parafialubiana.pl
