18 maja 2016 roku grupa uczniów z klasy IIc I Liceum Ogólnokształcącego w Kartuzach zwiedzała Obserwatorium Astronomiczne w miejscowości Piwnice koło Torunia. Przewodnik grupy, profesor astronomii galaktycznej, pan Andrzej Strobel przedstawił historię obserwatorium od czasu jego powstania do dnia dzisiejszego, urządzenia dawne i współczesne, którymi posługuje się astronomia oraz jej filozoficzne i etyczne aspekty.Centrum astronomii umieszczono w zabytkowym XIX-wiecznym dworze, a w otaczającym go parku jesienią rozpoczęto budowę pierwszego budynku z rozsuwaną kopułą. Kolejne pawilony kryjące teleskopy optyczne, umieszczone w kopułach z rozsuwanymi dachami zbudowano w latach 50. i 60. XX wieku.
Znalazły się w nich m.in.:
Radioteleskopy
- mniejszy o średnicy 15 m, został oddany do użytku w 1979,
- większy, o średnicy 32 m, oddano do użytku w 1994 (jest to największy radioteleskop w Europie Środkowej).
W latach późniejszych profil badawczy obserwatorium skoncentrował się na radioastronomii.
Na bazie radioteleskopów pod koniec lat 60 – tych XX wieku rozwinęła się interferometria międzykontynentalna, ang. Very Long Baseline Interferometry (VLBI), czyli najbardziej zaawansowana technika pomiarowa w badaniach radioastronomicznych. Interferometria wykorzystuje sieć radioteleskopów zainstalowanych w różnych miejscach globu, co pozwala uzyskać wysoką rozdzielczość kątową. Podstawą techniki jest użycie radiointerferometrów z niezależną rejestracją sygnałów radiowych w każdym elemencie sieci. Umożliwia to późniejsze równoczesne odtworzenie danych w urządzeniu zw. korelatorem VLBI. Obecnie istnieją 3 podstawowe sieci interferometryczne sieć amerykańska znana jako VLBA, sieć europejska — EVN oraz sieć australijska i wschodnioazjatycka. Dla celów badawczych interferometrii używana jest 8-metrowa antena umieszczona na japońskim satelicie HALCA, krążącym po orbicie okołoziemskiej i współpracującej ze stacjami naziemnymi. Ważnym elementem europejskiej, globalnej i kosmicznej sieci interferometrów. są radioteleskopy 15-metrowy i 32-metrowy w Piwnicach k. Torunia. Planowana jest budowa radioteleskopu o średnicy ponad 90 metrów w Borach Tucholskich.
Wśród pracowników obserwatorium w Piwnicach jest profesor Aleksander Wolszczan, odkrywca planet spoza Układu Słonecznego, Torunianin XX wieku. W 1991 roku przy pomocy radioteleskopu w Arecibo (Portoryko) odkrył trzy planety poza Układem Słonecznym. W 1992 otrzymał Nagrodę Fundacji na rzecz Nauki Polskiej za odkrycie pierwszego pozasłonecznego układu planetarnego. Wyróżniony przez wiele instytucji naukowych i czasopism specjalistycznych, m.in.: pismo Nature jako autor jednego z 15 fundamentalnych odkryć z dziedziny fizyki upublicznionych przez wydawnictwo. Jest także profesorem na Uniwersytecie Stanowym Pensylwanii.
W Piwnicach zbudowano model Układu Słonecznego, w skali 1:10 000 000 000, czyli 
1:1010 . Słońce to kilkunastokilogramowa kula z mosiądzu o średnicy 14 cm, planety i duże księżyce są wymodelowane za pomocą odpowiedniej wielkości stalowych kulek. Ziemia posiada średnicę nieco ponad 1mm.
Grupa uczniów z I LO miała okazję zwiedzać obserwatorium ze wspaniałym przewodnikiem, jednym z pracowników naukowych UMK. Dzięki niemu dowiedzieli się wielu interesujących szczegółów technicznych związanych z obserwatorium, zobaczyli jak działają niektóre z urządzeń, a także mogli zgłębić aspekty etyczne związane z miejscem człowieka we Wszechświecie.
Tego samego dnia grupa uczniów wyjechała w dalszą drogę, w kierunku Warszawy, gdzie następnego dnia czekało ich zwiedzanie Narodowego Centrum Badań Jądrowych w Świerku.
