1.

Refren: Pón mòjimwidã i mòjimzbawienim.

Pón je mòjim widã i mòjim zbawienim, * Kògò jô bë sã miôł lãkac? * Pón je
òbroną mòjégò żëcégò, * Kògò jô bë sã miôł bòjec?
Refren.

Ò jedno jô le proszã Pana, tegò le baro pragnã: * Żebë jem mógł bëc wiedno
w domôctwie Pana *We wszëtczé dnie mòjégò żëcô, * Żebë jem zaznôwôł
łaskawòtë Pana, * Wiedno redowôł sã Jegò swiątinią.
Refren.

Jô wierzã, że mdã òbzérôł dobra Pańsczé * W krôjnie żëjącëch. * Miéj
nôdzejã w Panu! Bãdzë dzyrzczi, * Niech sã ùmòcni twòje serce! Wierzë
Panu.
Refren.

Aklamacjô: Jezës głosył Ewanielią ò królestwie a lékarził wszelejaką chòrosc
midzë lëdzama.

2. 

Refren: Ùbòdżi Dëchã mają wstãp do nieba.

Bóg dotrzëmiwô wiarë na wieczi * I sprawiedlëwòsc dôwô ùcemiãżonym
* Òn dôwô chleba głodnym, * Sôdzewëch wëpùszcziwô na wòlnosc.
Refren.

Pón òtmikô òczë slepim, * Pón pòdnôszô ùniżonëch;
* Pón miłuje sprawiedlëwëch, * Pón strzeże przëbëcznëch.
Refren.

Òn chroni sërotã i gdowã, * Ale bezbòżnëch na bezdrożëszcza czerëje. *
Pón królëje na wieczi, * Bóg twój, Syjonie, przez pòkòlenia.
Refren.

Aklamacjô: Redujta sã i ceszta, bò wiôlgô je waja nôdgroda w niebie.

3.

Refren: Błogòsławiony, chto zawierził Panu.

Błogòsławiony je człowiek, co nie jidze za radą bezbòżnëch, * Na drogã
grzészników nie wchôdô * I nie przebiwô w towarzëstwie wëszczérców, *
Ale w Prawie Pana mô ùlubienié * I rozmiszlô so nad nim w dzén i òb noc.
Refren.

Òn je jak drzéwiã zasadzoné nad płënącą wòdą, *Co rodzy brzôd w swòjim
czasu, * Jegò lëstë nie wiãdną, *Awszëtkò, do cze sã weznie, mù sã darzi.
Refren.

Nié tak sã mają ny bezbòżny, nié tak: * Òni są jak plewë, chtërne wiater
rozmiôtô. * Bò Pón mô bôczenié na drogã sprawiedlëwëch, *Adroga nëch
bezbòżnëch prowadzy do zgùbë.
Refren.

Aklamacjô: Redujta sã i ceszëta, bò waja nôdgroda w niebie je wiôlgô.

4.

Refren: Pón je łaskawi, pełen miłoserdzô.

Błogòsławiże, dëszo mòja, Pana, * I wszëtkò, co je we mie, swiãté Jegò
miono. * Błogòsławiże, dëszo mòja, Pana * I nie zabôczëwôj ò wszëtczich
Jegò dobrodzejstwach.
Refren.

Òn òdpùszcziwô wszëtczé twòje winë * I léczi wszëtczé chòroscë twòje. *
Òn twòje żëcé wëbôwiô òd zgùbë, * Òn cebie wińcëje łaską i zmiłowanim.
Refren

Pón je miłoserny i łaskawi, * Do gòrzu nierëchlëwi i baro łagódny. * Nie
pòstãpùje z nama pòdług najëch grzéchów * Ani pòdług najëch winów
nama nie òdpłôcô.
Refren.

Aklamacjô: Chto sã trzimô nôùczi Christusowi, w nym pò prôwdze Bòżô
miłota je doskònałô.

5.

Refren: Jô mdã na wieczi sławił łasczi Pana.

Na wieczi jô mdã wësłôwiôł łasczi Pana. * Mòjima wargama mdã głosył
Waszã wiérnosc * Przez wszëtczé pòkòlenia. * Bò Wë rzeklë: „Na wieczi
ùstanowionô je łaska”, * A swòjã wiérnosc Wë ùtrwalëlë w niebie.
Refren.

Szczestlëwi lud, co ùmieje sã redowac * I chòdzy, Panie, we widze Waszégò
òbliczô. * Òni ceszą sã wiedno Waszim mionã, *A Wasza sprawiedlëwòsc
jich wëwëższiwô.
Refren.

Bò Wë jesce widzałoscą jich pòtãdżi, * A dzãka Waszi żëcznoce më nabiérómë mòcë.
* Bò naja tarcza nôleżi do Pana, *A król nasz do Swiãtégò Izraela.
Refren.

Aklamacjô: Chto przëjimô apòsztoła, nen Christusa przëjimô, a chto przëjimô
Christusa, przëjimô Òjca, chtëren Gò pòsłôł.