Szlak „Kręgów Kamiennych” oznaczony kolorem zielonym o kodzie PM-1523-z posiada długość 92,6 km, zaś w granicach powiatu kartuskiego jego długość wynosi 22,3 km.

Długość całego szlaku Kartuskiego oznaczonego kolorem niebieskim o kodzie PM-1537-n wynosi 67,6 km, zaś jego długość w granicach powiatu kartuskiego wynosi 37,5 km.

Szlak „Wzgórz Szymbarskich” oznaczony kolorem czarnym o kodzie PM-1536-s posiada długość na terenie powiatu kartuskiego – 63,8 km, zaś łączna jego długość wynosi 120,3 km i wiedzie do Sopotu. Szlak ten należy do grupy szlaków Trójmiasta i okolic. Na terenie powiatu jest on wyposażony w dwie tablice informacyjne: na stacji kolejowej we Wieżycy oraz w Szymbarku, gdyż głównie tam skupia się ruch turystyczny.

Gmina Żukowo

Nazywana jest Wrotami Kaszub – przez teren tej gminy biegną bowiem główne drogi z Gdańska i Gdyni do serca Kaszub. Administracyjnie gmina Żukowo wchodzi w skład powiatu kartuskiego i stanowi jego najdalej na wschód wysuniętą część. Gmina ma powierzchnię 164 km². Mieszka tam ponad 25 688 osób. Główną dziedziną gospodarki pozostaje tu rolnictwo (60 % powierzchni gminy to tereny rolne), jednak bliskość Trójmiasta wpływa na rozwój niewielkich zakładów usługowych i drobnego przemysłu. Żukowo jest drugim miastem w powiecie kartuskim i jednym z najmłodszych miast w województwie pomorskim. Prawa miejskie otrzymało w 1989 roku. Z zabytków żukowskich do najważniejszych należą: kościół ponorbertański z 1212-1214 r. z wieloma cennymi dziełami sztuki, kościół pw. Jana Chrzciciela z 1608 r. i kaplica cmentarna z 1754 r. Podziw wywołuje znajdująca się w muzeum parafialnym, ekspozycja haftów kaszubskich i innych rekwizytów, związanych z życiem lokalnego kościoła i mieszkańców. Warty zobaczenia jest również szczycący się XIII-wieczną tradycją, młyn w Żukowie, most kolejowy konstrukcji żelaznej na linii Gdynia-Kościerzyna oraz uruchomiona w 1910 r. elektrownia wodna w Rutkach. Jednak do najbardziej atrakcyjnych walorów turystycznych gminy należy przełom rzeki Raduni tzw. „Jar rzeki Raduni”, należący do najpiękniejszych miejsc widokowych na ziemi kaszubskiej.

Gmina Sulęczyno

Gmina leży w południowo- zachodniej części powiatu nad rzeką Słupią miejscami przypominającą górski potok. Na obszarze 131 km² mieszka 4 920 osób. Jest to obszar rolniczo-leśny, jak również jeziorny. Wody rozciągające się na obszarze ok. 1,3 tys. ha, to ponad 40 różnej wielkości zbiorników wodnych, z których 27 jest zakwalifikowanych jako jeziora. Największym (401 ha, w tym wyspy o powierzchni 8,2 ha) jest Jez. Gowidlińskie w południowej części gminy, na którym odbywają się regaty o puchar Jeziora Gowidlińskiego. Innym walorem gminy jest J. Mausz o powierzchni 384 ha i urozmaiconą linią brzegową. Maksymalna jego głębokość to 45 m, a więc na jeziorze raj znajdą nie tylko żeglarze i kajakarze, ale także płetwonurkowie. W jego wody, od strony południowej wcina się półwysep Ostrów-Mausz. Na terenie gminy leży część Gowidlińskiego Obszaru Chronionego Krajobrazu ze wzgórzami morenowymi i równinami sandrowymi. Obszar gminy Sulęczyno jest jednym z najwyżej położonych terenów w województwie pomorskim. Na północ od Mściszewic jest miejsce wyniesione na wysokość 244,6 m n.p.m., podobne wzniesienie (244,2 m n.p.m.) znajduje się w okolicach Bukowej Góry. Najbardziej znanym walorem turystycznym gminy Sulęczyno jest cmentarzysko Gotów z okresu rzymskiego (I-II wiek naszej ery) w Węsiorach. Składa się ono z dwudziestu kurhanów, czterech kamiennych kręgów i ponad 140 grobów, leżących na stoku zalesionego wzgórza. Innym walorem turystycznym jest zespół pałacowo-dworski wzniesiony w XVIII wieku przez rodzinę Heidensteinów, w którym mieści się atrakcyjny hotel i leśny ośrodek szkoleniowo-wypoczynkowy. W centrum Sulęczyna znajduje się neogotycki kościół z 1874 roku.

Stężyca jest dużą i dobrze zagospodarowaną gminą położoną pomiędzy jeziorami: Raduńskim Górnym i Stężyckim. Jej powierzchnia wynosi 160 km², a zamieszkuje ją 8 745 osób. Jest to gmina typowo rolnicza, o niedużych i stosunkowo rozproszonych gospodarstwach. Ponad 90% powierzchni użytków rolnych zajmują gleby piaszczyste i słabogliniaste. Całkowity brak przemysłu oraz silne zarybienie jezior sprawiają, iż turyści chętnie odwiedzają te tereny. Dużym walorem turystycznym są wyciągi narciarskie na stoku Wieżycy. We wsi Stężyca znajduje sie barokowy kościół z 1706 roku z cennym późnobarokowym wyposażeniem. W Szymbarku w 2003 r. powstało Centrum Edukacji  i Promocji Regionu. Na jego terenie znajduje się wiele interesujących obiektów m. in.: Dom Sybiraka (zbudowany przez polskich zesłańców w okolicach Irkucka około 230 lat temu), replikę łagru oraz replikę bunkra „Gryfa Pomorskiego”. Bardzo dużym walorem turystycznym Gminy Stężyca są wzgórza morenowe, które osiągają tu najwyższe w północnej Polsce wysokości z górującym wzniesieniem Wieżyca – 328,6 m. n.p.m. Na szczycie wzniesienia zbudowano w połowie lat 90 ubiegłego wieku, w miejsce dawnej drewnianej,   35 metrową wieżę widokową, która jest wspaniałym punktem widokowym, z którego rozciąga się panorama Pojezierza Kaszubskiego. U podnóża Wieżycy znajduje się Kaszubski Uniwersytet Ludowy.

Atrakcją przyrodniczą gminy jest także prywatny ogród botaniczny w Gołubiu oraz zielona szkoła w Szymbarku, prowadząca całoroczną edukację ekologiczną.

Gmina Somonino

Gmina jest położona jest u podnóży Wzgórz Szymbarskich. Jej krajobraz urozmaica przepływająca zakolami Radunia. Powierzchnia gminy liczy 112 km², gdzie mieszka 9 237 mieszkańców. Siedzibą gminy jest wieś Somonino, nie mająca szczególnych walorów turystycznych. Głównym miejscem wypoczynkowym jest wieś Ostrzyce, popularna miejscowość turystyczna nad jeziorem Ostrzyckim, jednym z najbardziej urokliwych jezior na Pojezierzu Kaszubskim. W pobliżu wsi widoczne jest wzniesienie Jastrzębia Góra (227 m. n.p.m.). Na jego wierzchołku leży głaz narzutowy – Pomnik przyrody – „Kamień Królewski” o wysokości 1,6 m i obwodzie 6,7 m. Z urządzonego punktu widokowego położonego poniżej wierzchołka można podziwiać najbliższą okolicę. Na północno-zachodnim krańcu jeziora, na małym półwyspie niedaleko Czapielskiego Młyna, znajduje się średniowieczne grodzisko.
W miejscowości Goręczyno znajduje się XVI-wieczna świątynia, której sylwetka widnieje w herbie gminy. Do atrakcji regionu należy Kaszubski Zespół Folklorystyczny „Hopowanie” Jest to zespół wielopokoleniowy, popularyzujący folklor kaszubski.

Gmina Sierakowice

Gmina jest położona jest na obszarze 183 km², który zamieszkuje 16 683 mieszkańców (z tego ok. 6 500 mieszka w Sierakowicach). To jedna z największych i najbogatszych gmin na Kaszubach.

Urozmaicona sieć hydrograficzna w połączeniu z walorami krajobrazowymi tej ziemi, stwarza nieprzeciętne walory turystyczne. Na jej obszarze występuje wiele rzadkich osobliwości przyrodniczych, m. in. rezerwat ornitologiczny „Kurze Grzędy” o powierzchni 170,70 ha, chroniący miejsca lęgowe żurawia, niegdyś ostoję dużego ptaka łownego głuszca. Innym obiektem ochronnym jest utworzony w 1990 roku rezerwat torfowiskowy „Żurawie Chrusty”  i rezerwat florystyczny „Jezioro Turzycowe”.  Malowniczym zakątkiem gminy jest położona wśród jezior Kamienica Królewska – wieś turystyczno-wypoczynkowa. Tu biorą początek trzy znakowane i interesująco wytyczone piesze szlaki turystyczne: czerwony -  Kaszubski, czarny – szlak Wzgórz Szymbarskich, zielony – szlak Kręgów Kamiennych. W samych Sierakowicach, dużej wsi o miejskiej fizjonomii znajduje się Muzeum Ziemi Sierakowickiej ze zbiorami etnograficznymi i sztuki ludowej, neogotycki kościół z 1903 roku, z tylną częścią stanowiącą fragment dawnej drewnianej świątyni z roku 1822 oraz Ołtarz Papieski – rzeźba-pomnik, stanowiący połączenie elementów przyrodniczo-architektoniczno-sakralnych.

Gmina Przodkowo

Obszar gminy Przodkowo obejmuje niewielką powierzchnię 85 km², który zamieszkuje prawie 7 000 mieszkańców. Sąsiaduje od północy z gminą Kartuzy, a od wschodu z gminą Żukowo. Składa się z 35 wsi połączonych w 16 sołectw.

Na terenie gminy zobaczyć można kościół neobarokowy św. Józefa w Pomieczynie, będący jedną z niewielu zachowanych świątyń drewnianych. Niedaleko Pomieczyna  w miejscowości Rąb znajdują się stanowiska archeologiczne, pochodzące najprawdopodobniej z wczesnej epoki żelaza. W Tokarach mieści się pole golfowe, przy którym powstał klub sportowy.

Siedzibą władz i ośrodkiem obsługi gminy jest wieś Przodkowo, gdzie do najciekawszych zabytków zaliczyć można neogotycki kościół św. Andrzeja, zbudowany  z ciosanych kamieni z późnogotycką, XVI-wieczną rzeźbą Madonny.

Gmina Kartuzy

Gmina liczy 31 162 mieszkańców i zajmuje powierzchnię ok. 207 km², z czego tereny leśne  zajmują  44%, a zbiorniki wodne o powierzchni powyżej 1 ha (33 jeziora) stanowią około 5,5% ogólnej powierzchni. Siedzibą gminy są Kartuzy, miasto położone na wysoczyźnie morenowej nad jez. Karczemnym, Klasztornym Małym, Klasztornym Dużym i Mielenko. Od zachodu graniczy z Kaszubskim Parkiem Krajobrazowym, a od południa i wschodu z Kartuskim Obszarem Chronionego Krajobrazu.

Perłą wśród zabytków gminy Kartuzy jest pochodzący z przełomu XIV i XV wieku Zespół Poklasztorny zakonu kartuzów, w skład którego wchodzą: kościół poklasztorny podniesiony w 1992 roku do rangi kolegiaty, refektarz, erem oraz budynek gospodarczy. W pobliżu Kolegiaty mieści się tzw. Gaj Świętopełka, którego centralnym punktem jest położona na Jeziorze Klasztornym Wyspa Łabędzia. Walory turystyczne odnaleźć można także w malowniczym otoczeniu miasta i w miejscowościach położonych w gminie Kartuzy. W miejscowości Sianowo znajduje się Sanktuarium Matki Boskiej Królowej Kaszub, w okolicy wsi Mirachowo nad jeziorem Lubygość znajduje się grota wyżłobiona   w piaskowcu. W zachodniej części gminy rozciąga się kompleks Lasów Mirachowskich wraz z grupą jezior Potęgowskich. Szczególny walor ma tu „Szczelina Lechicka” (punkt widokowy) – głęboko wcięte zwężenie pomiędzy jeziorami Lubygość i Kocenko. Na terenie gminy znajdują się także inne punkty widokowe takie jak: „Cieszonko”, „Góra Sobótka”, „Złota Góra”, „Jastrzębia Góra”. Ciekawym walorem turystycznym jest także część Drogi Kaszubskiej,  przebiegająca przez gminę w południowo-zachodniej części.