Wësok, na strądze stoji latarnia -
To ląd, to mòrze widã swim côrnie,
Niejeden òkrãt z nią drogã nalôzł,
Niejeden trafił do pòrtë w sztormie.
Wiele ju razy rëbôk zbłądzony,
Czej wkół pò wòdze cemnosc sã kładła,
Oczama szukôł mòrsczi latarnie,
Jak swòjã matkã witôł jã z dôlë.
Chòc wiatrë rëczą, chòc gwiôzdë skrzą sã,
Abò chòc dôka sã òkrąg plącze,
W wieczórnym mrokù czë w czôrny nocë
Latarnia chlaszcze wësok na lądze.
Czejbë chtos z waji òkrãtã płënął,
Rozewską drogą bë jachôł za dnia,
Niech wezdrzi w stronã, na las bùkòwi:
Tam w górze stoji - mòrskô latarnia...
