4 grudnia 1866 roku w Kościerzynie powstało Katolickie Seminarium Nauczycielskie, które początkowo mieściło się w kamienicy przy ulicy Długiej. W 1878 roku seminarium rozpoczęło pracę w nowym budynku – w tym, w którym obecnie mieści się nasza szkoła.

W 1869 roku odbył się pierwszy egzamin nauczycielski, który zdało 5 osób oraz pierwszy egzamin dojrzałości, który zdało 12 osób.W 1870 roku dyrektorem seminarium został Konstanty Damrot. Dzięki jego staraniom stanął nowy gmach placówki. Dyrektor urządził również piękny park z ogrodami. Od 1885 roku stanowisko dyrektora objął Augustyn Rosentreter, biskup chełmiński w latach 1899-1926.  Na terenie placówki działały różne organizacje:

    towarzystwo popierania orkiestry seminaryjnej,
    towarzystwo popierania lotnictwa państwowego,
    towarzystwo gimnastyczne „Niedźwiedź”,
    towarzystwo kresowe i inne.

Od początku swego istnienia Katolickie Seminarium Nauczycielskie wykształciło 1212 nauczycieli.  Rola Państwowego Seminarium Nauczycielskiego Męskiego w Kościerzynie wzrosła po odzyskaniu niepodległości. Odczuwano duży brak nauczycieli polskich, który trzeba było jak najszybciej uzupełnić. W lutym 1920 roku ksiądz Kirstein przejął seminarium kościerskie z rąk niemieckich, a we wrześniu tegoż roku kształciło się w nim 125 uczniów. Pierwszym dyrektorem seminarium został Tomasz Targowski, który pełnił tę funkcję przez 7 lat (do października 1927 roku).

Przy szkole funkcjonował internat o 100 miejscach, który podczas wakacji stanowił bazę hotelową wycieczek wędrujących po Kaszubach.

W latach 1920-1935, katechetą w Seminarium Nauczycielskim był Ksiądz dr Leon Heyke, pisarz kaszubski.

Przy seminarium działały dwie orkiestry: dęta i symfoniczna. W 1923 roku orkiestra dęta witała na dworcu kolejowym przybyłego do Kościerzyny z wizytą prezydenta RP Stanisława Wojciechowskiego.

W 1935 roku Seminarium Nauczycielskie w Kościerzynie zostało zlikwidowane. Stało się tak z wielu przyczyn. Po pierwsze kryzys gospodarczy w latach 1929-1935 przyniósł znaczne ograniczenia budżetowe w oświacie, co pozbawiło wielu absolwentów seminarium nauczycielskiego możliwości wykonywania wyuczonego zawodu. Po drugie przeprowadzona w 1932 roku reforma szkolnictwa spowodowała zmianę systemu kształcenia nauczycieli. Miejsce seminariów nauczycielskich zajęły 3-letnie licea pedagogiczne, oparte o gimnazjum ogólnokształcące.

W sumie w latach 1920- 1935 mury Seminarium opuściło 353 absolwentów.

Czasy powojenne

W latach 1946-1970 w budynku naszej szkoły mieściło się Liceum Pedagogiczne.

W wyniku likwidacji Liceów Pedagogicznych na terenie całej Polski, w 1968 roku budynki kościerskiego liceum przy ulicy Wybickiego stały się bazą dla nowoutworzonych: Zasadniczej Szkoły Budowlanej i Technikum Budowlanego. Funkcję dyrektora szkoły od momentu jej powstania pełnił mgr Leonard Knut.

Początkowo szkoła oferowała naukę w Technikum Wiejskim oraz w siedmiu oddziałach szkoły zasadniczej z dwiema klasami o specjalności malarz budowlany, cztery zdobnika ceramiki i jedna formierza ceramiki. Unikalne kierunki kształcenia w zawodach ceramicznych wiązały się z powstawaniem w okolicy Zakładów Porcelany Stołowej „Lubiana” w Łubianie.

Szkoła posiadała warsztaty wyposażone w niezbędne materiały, sprzęt i urządzenia potrzebne do realizacji programu zajęć praktycznych. Miesięczną praktykę zawodową przewidzianą w programie nauczania szkół zawodowych jak i technikum uczniowie odbywali w zakładach gospodarki uspołecznionej.

Stopniowo szkoła zaczęła się rozrastać, zwiększając liczbę oddziałów i kierunków kształcenia. Z końcem roku szkolnego 1985/1986 odszedł na emeryturę Leonard Knut, mianowany na jego miejsce mgr Romuald Gierszewski rozpoczął energiczne starania o zmianę wizerunku szkoły w środowisku i rozszerzenie oferty. Był on inicjatorem zmiany nazwy placówki na Zespół Szkół Technicznych. Oferta edukacyjna placówki wzbogaciła się o wiele różnych typów szkół, m.in. Technikum Obsługi Turystycznej, Technikum Chemiczne, Technikum Mechaniczne, Technikum Hotelarskie i wiele innych.

W roku 1999 szkoła została włączona w międzynarodowy system kształcenia zawodowego, w szczególności ceramików i hotelarzy. Stało się to możliwe dzięki programowi „Leonardo da Vinci” finansowanemu przez Unię Europejską.

Mgr Romuald Gierszewski pełnił swoją funkcję do 31.01.2003r. Z dniem 21 lutego 2003 roku stanowisko dyrektora naczelnego objęła ś.p. mgr inż. Urszula Ociepka.

Ze względu na przeprowadzoną w Polsce reformę szkolnictwa nazwa szkoły została zmieniona na Powiatowy Zespół Szkół Nr 2.

13 października 2004 odbyła się uroczystość nadania imienia szkole. Patronem została Komisja Edukacji Narodowej.

Od 17 marca 2005 roku do 28 lutego 2006 roku obowiązki dyrektora szkoły pełniła mgr inż. Ewa Nowak.

Od dnia 1 marca 2006 roku dyrektorem Powiatowego Zespołu Szkół nr 2 jest mgr Tadeusz Lipski.