co mdze czej skrëszeją
lińcuchë twòjich kùszków
mùszka ùlecy w górã
nie zascygniesz ji biédny
zakòchóny głazu
nie wëtrącysz skrzidełków
ani pragnieniô wòlnoscë
pòlecy w òdżin bë pôlił
w wòdã bë chłosta
zabôczi
ò niewòlë bùrsztinowi
gdze bëła kòchónô
bezpiecznô
szczestlëwô
Piãkné dzéwczã samòtné zbłąkóné
weznie wszëtczé kamiané perłë
bùrsztin nie rzecze że to łzë
z westrzódka pãkłégò serca