Szlaki turystyczne

Znajdziesz tu informacje na temat miejsc, które są ciekawe do odwiedzenia. Prezentacja wizualizacji i zdjęć oraz opisów szlaków pieszych, rowerowych i Nordic Walking.

niedziela, 13 październik 2019 10:07

Dolina Górnej Łeby

Autor: 
Oceń ten artykuł
(0 głosów)

Obszar Górnej Łeby obejmuje dolinę rzeki Łeby, rozcinającą silnie sfałdowaną morenę denną, sandry i moreny czołowe.

Rzeka płynie tu na dnie rynien subglacjalnych w różnym stopniu przekształconych przez rzekę, a w górnym odcinku przecina przepływowe Jezioro Sianowskie. W rozcięciach rygli tworzy przełomy, w których przybiera charakter rzeki podgórskiej. Jej spadek na odcinku ok. 50 km wynosi 96 m. Dno doliny tworzą piaski i gliny akumulacji lodowcowej oraz torfy niskie. Zbocza o wysokości nierzadko przekraczającej 100 m, mają nachylenie od ok. 15 stopni w odcinkach rynnowych do około 40 stopni w przełomach. Są one porozcinane przez liczne doliny erozyjne, przeważnie suche; u ich podstawy występują liczne wysięki i źródła. Rzeka zaliczana jest do pstrągowo-lipieniowych. Na dnie doliny panują wielogatunkowe wilgotne łąki; zachowały się też lasy łęgowe o cechach podgórskich oraz śródleśne i nieleśne wysięki i źródliska. W dolnych częściach stoków doliny między Stryszą Budą a Strzepczem licznie występują wiszące torfowiska źródłowe. W górnym odcinku są to buczyny, a na dnie doliny grądy i łęgi, a w dolnym - mieszane lasy z dużym udziałem sosny i świerka. Na mniej stromych zboczach w odcinkach rynnowych są pola uprawne. W granicach obszaru wyróżniono 8 rodzajów siedlisk z załącznika I Dyrektywy Siedliskowej, zajmujących ponad 90% powierzchni. Są wśród nich bardzo rzadkie na niżu zespoły źródliskowe, dobrze zachowane kompleksy łąk trzęślicowych i torfowisk oraz rozległe kompleksy typowo wykształconych buczyn i grądów. Znajdują się tu stanowiska rzadkich gatunków roślin źródliskowych, łąkowych i leśnych, w tym reliktów borealnych i górskich. Obszar posiada wybitne walory krajobrazowe.

Dane zaktualizowano w 2009 r.

Interpretacja turystyczna :
Łeba to rzeka Pobrzeża Bałtyckiego płynie przez Pojezierze Kaszubskie, Pradolinę Redy Łeby i Wybrzeże Słowińskie. Przepływa przez szereg jezior z których największe to Długie, Jezioro Wielkie, Reskowskie, Sianowskie i Łebsko. Uchodzi do Bałtyku koło miasta Łeba.
Od jeziora Sianowskiego aż do ujścia rzeka stanowi szlak spływów kajakowych.
Dopływy: Białogardzka Struga, Charbrowska Struga, Chełst, Dębnica, Jezierna Struga, Jeżowska Struga, Kisewska Struga, Kanał Łebski, Kanał Mielnicki, Okalica, Kanał Pobłocko-Łebski, Pogorzelica, Sitnica, Stara Łeba, Stara Łeba (stare koryto), Węgorza
Główne miejscowości leżące nad Łebą:

Miechucino
Sianowo
Miłoszewo
Bożepole Wielkie
Łęczyce
Lębork
Łeba
Łeba to miasto i gmina w północnej Polsce, w województwie pomorskim, w powiecie lęborskim, nad rzekami Łebą i Chełstem
Atrakcje i zabytki:

Barokowy kościół z 1683 roku z wieżą szachulcową z XVIII w.
Pozostałości murów gotyckiego kościoła św. Mikołaja z XIV w. (w Starej Łebie) (na zachodnim brzegu rzeki Łeby).
W Rąbce - dzielnicy Łeby - na Mierzei Łebskiej w okresie II wojny światowej działał doświadczalny poligon niemieckiej broni rakietowej Rheintochter.
Wydmy ruchome na Rąbce.
W okolicznych wsiach zachowały się zabytki kultury Słowińców.
Do 25 maja 2004 r. istniał w Łebie mały skansen parowozów z trzema parowozami serii Ty 2 (nr. 446, 921, 860) na stacji kolejowej.
Relikwie świętego Jakuba apostoła.
formy ochrony przyrody
Staniszewskie Zdroje [ rezerwat przyrody ],
Kaszubski Park Krajobrazowy [ park krajobrazowy ],
Obszar Chronionego Krajobrazu Doliny Łeby [ obszar chronionego krajobrazu ],
Zagrozenia :
Głównym zagrożeniem jest odwadnianie w znacznej mierze dna doliny przez system rowów melioracyjnych. Część łąk jest nieużytkowana i zarasta szuwarami. Łąki stanowią własność prywatną, lasy w większości należą do Skarbu Państwa.

Siedliska
zmiennowilgotne łąki trzęślicowe (Molinion) ,
źródliska wapienne ze zbiorowiskami Cratoneurion commutati*,
górskie i nizinne torfowiska zasadowe o charakterze młak, turzycowisk i mechowisk ,
kwaśne buczyny (Luzulo-Fagenion),
żyzne buczyny (Dentario glandulosae-Fagenion, Galio odorati-Fagenion),
grąd subatlantycki (Stellario-Carpinetum),
pomorski kwaśny las brzozowo-dębowy (Betulo-Quercetum),
łęgi wierzbowe, topolowe, olszowe i jesionowe (Salicetum albo-fragilis, Populetum albae, Alnenion glutinoso-incanae, olsy żródliskowe)*,
Obszar biogeograficzny : kontynentalny

http://ine.eko.org.pl/index_areas.php?rek=173

Czytany 1590 razy

Skomentuj

Komentarz zostanie opublikowany po zatwierdzeniu przez redakcję.


Proszę rozwiązać proste zadanie (blokada antyspamowa):

Skocz do:

Polecamy

Zdjęcie z galerii

Ostatnie komentarze

Gościmy

Odwiedza nas 480 gości oraz 0 użytkowników.

Akademia Kaszubska

szwajcaria-kaszubska.pl