Przy dalszym wzroście działalności gospodarczej i finansowej w okresie 1981 roku członkowie Spółdzielni gminy Żukowa oraz. Sierakowic, przy poparciu swych władz terenowej administracji, czynili starania powołania na ich terenie ponownie samodzielnych Gminnych Spółdzielni "Samopomocy Chłopskiej".

W latach 1971 do 1973 w dalszym ciągu rosły ,obroty handlowe i finansowe oraz oddawano do użytku dalsze inwestycje. W tym okresie były dalsze zmiany kadrowe i samorządu. Z rady nadzorczej<odszedł przewodniczący Józef Sulkowski a przejął przewodnictwo Antoni Wróbel, w G.S. Kartuzy. W tej spółdzielni rada dokonała zmianę na stanowisku v-ce prezesa: odszedł w lipcu 1972 roku Wacław Brylowski a wybrano Henryka Smagłowskiego. W PZGS z dniem 31 sierpnia 1973 roku odszedł do szkolnictwa techniczno-ekologicznego. w Kartuzach Franciszek Hirsz. główny księgowy.

Zmiany organizacyjne lat pięćdziesiątych spowodowały dalsze zmiany. Rada Nadzorcza przy udziale przewodniczącej Barbary Szydłowskiej 17 lutego 1791 roku przyjęła rezygnację Zygmunta Gostkowskiego ze stanowiska prezesa PZGS a wybrała Władysława Kostucha głównego księgowego PZGS pozostały skład zarządu PZGS pozostał bez zmian tj. Franciszek Plichta i Józef Laskowski. Na stanowisko głównego księgowego zarząd powołał Franciszka Hirsza.

Wyniki działalności PZGS były uzależnione nie tylko od własnej operatywności, ale również od stanu organizacyjnego i wyników pracy zrzeszonych Gminnych Spółdzielni. Ich stan był różny pod wzglądem realizacji zadań statutowych^ wyników finansowych.

Powstające spółdzielnie zwłaszcza na wsi - w swej działalności posiadały trudności natury gospodarczej i organizacyjnej, w całym kraju, jak również na terenie naszego powiatu.

Powstanie spółdzielni rolniczych powiatu kartuskiego w latach 1945 do 1948 roku.

Wzmagający się ucisk narodowy dyktował kierunki rozwoju spółdzielczości polskiej. Na terenach Poznańskiego i Pomorza po­dejmowano działania zmierzające do organizowania banków ludowych i zakładania spółdzielni rolniczo handlowych. Historycy ruchu spółdzielczego uważają Poznańskie za kolebkę polskiej spółdzie­lczości. Społeczny klimat dla spółdzielczości na wsi przygoto­wały kółka włościańskie, zakładane i kierowane przez Maksymilia­na Jackowskiego (1815-1905) - wzór czerpano z Zachodu.

Spółdzielczość rozpoczęła rozwijać się pod koniec XVIII wie­ku w Anglii, Francji, Włoszech i innych krajach Europy Zachodniej.

W początkach XIX wieku wzrosło znaczenie i rola polityczna Kartuz, gdy na skutek reformy pruskiej administracji w 1818 r. stały się siedzibą powiatu.