29 marca zmarł mistrz Europy w rzucie dyskiem Edmund Piątkowski, Sztokholm 1958.

         To ostatni z żyjących aktorów o tej skali artyzmu, jakim przed  nim, obdarzeni byli; m. in. Jacek Woszczerowicz, Jan Kreczmar, Jan Świderski, Tadeusz Fijewski, Gustaw Holoubek, Tadeusz Łomnicki,  Zbigniew Zapasiewicz, Zdzisław Mrożewski.  Byłem w rozterce przystępując do pisania tekstu o artyście, którego nie sposób zaliczyć,  ani do ludzi Kościoła, ani do ludzi etosu Solidarności. On sam nie zaprzecza, że należał do ludzi uległych ustrojowi  prawie komunistycznemu, chociaż  nigdy nie należał do PZPR.  Ale to przecież on złamał bojkot środowiska aktorskiego w czasie stanu wojennego,  on krytykował bojkotujących ten stan. Nie minęły trzy dekady lat, Ignacy Gogolewski stawia  pytanie, kim jest  tamto jego pokolenie, walczące o wolną Polskę. W swoich życiorysach przyjęło ówczesną „normę”,  z która trzeba było żyć. Dziś  udają, że się urodzili dopiero wczoraj i zapomnieli, co robili do tej pory, jakie były ich postawy życiowe. Sławny kompozytor Jan Krenz zapomniał, że jest autorem słynnej „Kantaty o Stalinie” według W. Broniewskiego, , inny zapomniał, że reżyserował „ Popiół i diament”, ktoś  pisał pochwalne wiersze o Stalinie i został nagrodzony Noblem, a ktoś  wiersz zaczynający się od słów; „to my towarzyszu Religa, budujemy socjalizm”, ktoś  siedział w pierwszych fotelach Zjazdu i po nocach z Pierwszym rozmyślał o tym,  aby Polska rosła w siłę, a ludziom żyło się dostatniej ”,  ktoś niedawno zaprosił do Pałacu twórcę stanu wojennego w Polsce i  wystawił pomnik bolszewikom  w Ossowie ?

       Zjawiły się na naszych drogach na początku lat osiemdziesiątych, duże pięcioosiowe samochody ciężarowe Volvo, Mercedes i Scania. Skrót TIR oznacza Transport International Routier, powstał w konwencji międzynarodowej w 1975 roku. Upraszcza ona procedury na przejściach granicznych i w urzędach celnych. Formalności dla kierowców są ograniczone do minimum. Zaplombowany towar w TIR–e jest odplombowany dopiero na miejscu przeznaczenia. W latach osiemdziesiątych te auta wiozły zwykle do Polski dary żywności i odzieży z zachodniej i południowej Europy. Od czasu rozpadu Związku Radzieckiego, jeszcze bardziej zwiększył się transport tymi samochodami. Przez nasz kraj w obie strony przejeżdżało ich tysiące dziennie na Litwę, Białoruś, do Rosji, Estonii i Łotwy. Budziły zdumienie i podziw. Niejeden z młodych mężczyzn marzył, aby usiąść za kierownicą takiego olbrzyma. Wśród nich był mój rozmówca Marek Karkocha z Lubania/Kościerzyny.

Gdy spotkaliśmy się w Sokolni, wydała mi się jeszcze bardziej filigranowa niż wtedy, gdy zobaczyłem ją trzy tygodnie wcześniej na tartanowej bieżni boiska przy szkole . Ma dopiero 17 lat, a już jest znana kibicom lekkiej atletyki, nie tylko w Kościerzynie. Weronika Lizakowska osiągnęła w tym roku największy sukces, zdobyciem tytułu mistrzyni Polski młodziczek w biegu na 1 500 m, co stało się w Radomiu.

Czym jest czas, że tak szybko mija,

kim jest człowiek w tym czasie,

może tylko chwilą, a może wiecznością ?

       Nie pamiętam jak długo siedzieliśmy z Waldkiem, prawie nie dowierzając miejscu w którym znaleźliśmy się październikowego przedpołudnia 1979 roku. Byliśmy na sławnym antycznym Stadionie Olimpijskim w Atenach. Na nim odbyły się pierwsze Igrzyska Olimpijskie ery nowożytnej. Wiedziony pasją a zapewne i misją, francuski baron Pierre de Coubertin spełnił dzieło swojego życia i w roku 1896 wskrzesił,  po piętnastu wiekach przerwy światowe igrzyska,  przenosząc je z Olimpii do Aten. Otworzył światu oczy na powrót sportowej rywalizacji, pokój i piękno sportu. Inny francuski dominikanin Didon nadał jej powszechnie znaną maksymę: citius, altius, fortius. 

 „Błogosław Boże tym, od których wyszedłem oraz tym , do których będę posłany”

    Jeszcze nie dowierzasz swoim stopom,

                                                                         Jeszcze sprawdzasz oklaski

                                                                         Kiedy nagle twój hymn narodowy

                                                                        Łączy  cię z  całym światem.

                                                                          Jerzy Horodyński – Etiudy olimpijskie

                                                 Prawie zapomniany