Kaszëbskô Królewô
Kaszëbskô Królewô! Bòżi,snôżi kwiat! * Panëjesz ju nama hewò òd
stalat. * Do Ce më sã żôlimë, wiedno mòdlimë, * Ò bòkadosc wiarë co dzéń
prosymë.
Ref. Swiónowskô nasza Matinkò, * Na strażë stojimë kòl Ce, * Wez
prowadzë kaszëbsczi lud, * Dze skrzi sã nieba wieczny wid!
Nôswiãtszô Marija, raju pëszny brzôd! * Przëstojiwómë Ce, jesmë
przë Ce rôd. * Ùmòdlë ù Sëna dlô nas niebny môl, * Zgòjë grzéchù renë,
niech Ce nas mdze żôl!
Ùkòrunowónô, tesknimë do Ce, * Króluj nama wiedno, trzëmôj kòle
se! *Aczej nasju zawòłô Syn Twój przed swój trón, *Barnicą mdzë naszą,
przëjim na swój plón.
Swôrzewskô nasza Pani
Swôrzewskô nasza Pani * Kaszëbskô Nënkò * Të swòje dzecë
wszëtczé * Do sebie przëgarniesz.
Ref. Swôrzewskô Pani, * Kaszëbskô Nënkò, * Të tu w Swôrzewie
* Nóm trzimôsz straż. * Nad całim mòrzã * I nad pòlama * Të wiedno
wszëtczich * W òpiece môsz.
Më chòdzymë do Cebie * Z troskama swima * Bò wiémë, że Të
jedna, * Le pòceszisz nas.
W pielgrzimce do Ce jidą * Wszëtcë Kaszëbi, * Nasza Królewò
Mòrza, * Co kòchają Ce.
Mòdłów zwón
Jidã bë sławic Ce Bòże * W mòdlëtwie do Ce chcã trwac. *
Swiónowskô Matka mòcą Swą mòże * Niebny môl nama dac.
Ref. Tej pòjmë wespół wszëtcë tam * Za rãce dzyrzkò schwôcmë sã
* Niech bije mòdłówwiôldżi zwón * Z serc naszich prosto w Bòsczi dóm.
Niechże téż jidą do Cebie * Redoscë nasze i smùtk, * Chcemë je
złożëc, żebë rôz w niebie * Dobri nóm dałë skùtk.
Serdecznô Matkò
Serdecznô Matkò, Barnicą jes Pani, * Niech w Ce chlëch sërot
wzbùdzy zmiłowanié. * Wëgnańcë Ewë, do Ce wòłac chcemë: * Zmiłuj sã,
zmiłuj, bò wstec w grzéchù brniemë.
Do kògòż mómë tesknic, biédné dzôtczi? * Jak leno do Ce, ùkòchóny
Matczi, * Ù Ce òtemkłé kòżdémù je serce *A òsoblëwie tim, co mùszą cerpiec.
Prôwdac, przez złoscë, słëchô sã nóm gwësno, * Bë Òjc nas kôrôł
swòją rózgą mòcno, * Le czedë Pón Bóg rozgòrzony sekô, * Szczestlëwi,
chto do Matczi chùtkò nëkô.
Tëmôsz za sobąÒjca itéżSëna, *Twòja Gòwiedno ùjimnie przëczëna,
* Skòrno mateczną miłotã Mù wspòmnisz, * Nôlżi Gò wmirze, dobrô Matkò
zjednôsz.
Dlô Twégò serca Pón Bóg winë zgładzy, * Chòc człowiek grzészny
nierôz Jegò zdradzy, * Jak Cebie Matkò nie kòchac serdeczno? *
Czej sã skrëc kòl Ce mòżemë bezpieczno.
Matinkò cëdnô
Matinkò cëdnô,snôżô pôcórkò, *Barnico lëdztwa, niebieskô córkò,
*Chto Cebie ùznôł za wzór dlô żëcô *W niebie bòkadné mdze miôł dobëcé.
Królewô swiata, Nôswiãtszô Pani, * Chòc swiat niebëlny czasã nas
mani, * Nieczësté nigdë nie zmòżą mòce, * Skòrno sã Twòji dómë òpiece.
Matkò Swiónowskô bróń òde złégò * Òdródz pòtãgã lëdu wiérnégò
* Miéj wSwi òpiece całé Kaszëbë. * Żdôj nas Kaszëbskô Królewò w niebie!
Aczej przed Bògã przińdze ju kanąc, *ChcejżeMarijo za nama stanąc.
* Niechżec kòżdëchny, co wińdze z naju, * Bądze sã cesził redoscą w raju.
Bôtë ju jidą
Do wiatru w przódk żôgle na maszt, *Zfarë ju wzéwô zwònienié nas.
* Rëbôcë jadą na kùtrach, * Na mòdło swiãtégò Piotra.
Ref.Na jimiã Bòsczé,najimiã Bòsczé,bôtë jujidą,*PrzezMôłé Mòrze,
przezMôłé Mòrze, wcyg le za régą. *SwôrzewskôNënka, Swôrzewskô Nënka
bezpiek przënôszô. * I krziż drzéwiany, i krziż drzéwianywałë rozprôszô.
Jedzemë Òjcu rechùnk nasz zdac * I wiôlgą dzãkã za łasczi dac, * Za
wachã w rëbacczi prôcë, * Co Bóg mô na sztrądze, bôce.
Bóg żëcé nasze w òpiece mô, *Retënk Òn wiedno dzôtkómswimdô.
* Czej narôz sztorëm sã zjawi, * Òn dzôtków swich nie òstawi.
Rëbôków cãżkô nômiana je, * Dzôtczi wcyg tesknią za tatkã le. *Ale
chto zawierzi Bògù, * Nen w chwale stanie na brzegù.
Matinkò Bòżô
Matinkò Bòżô, przeżegnôj mòrze, * Przeżegnôj całi kaszëbsczi lud. *
Do Cebie dzôtczi dzys niesą kwiôtczi, * I kładzą kòrnie kòl Twòjëch stóp.
Niebieskô Mëma, ùmòdlë Sëna, * Przeprosë Jegò za grzéchë naj. *
Czej czas nadińdze, czejsmierc ju przińdze *Të bądz nómceszbą,Marijo, tej.
Błogòsław młodim
Wieżo biôłim kłã zdobionô * Miéj nas w swi òpiece. * Trzëmôj
łączbã strzód zrzeszonëch, * Prosymë Cã - dzecë.
Bracô, sostrë, wszëtcë drëszë * Zabôczmë sã gòrzëc. * Wdarzmë
so na sztót ò dëszë, * Zaniesmë tczã Wierze.
Niechże dobro próg przestąpi, * Bëlną wezmë dejã, * Razã niech
nas drëszba brzątwi - * Matkò dôj Nôdzejã.
Matinkò Swiónowskô sprawi, * Dzôtkóm dolã złotą, * Chtërnëch
òdnąd żëcé bawi * Zrzeszoné Miłotą.
Brzãczka
W snôżim nórcëkù kaszëbsczi zemi * Przë zdrzódełkù w drzéwiãtach
céni * Dze jesz ptôszczi pò kaszëbskù spiéwają * Dze jesz drzewa stôri zwëk
pamiãtają. * Na kamianym pòdstôwkù òd lat tu stojisz * Lud nasz co dzéń w
kwiôtcziCe stroji.
Ref. Szëmi wòda,szëmi las * Matka bãdze wiedno w nas * Do Cë më
przëchadac chcemë * Dzôtczi, starszi wszëtcë lgniemë * Prosëc Cebie w
kòżdi czas. * Matkò Bòżô prowadz nas.
Do Twi figùrczi co stoji na wòdze * Jidzemë żôlëc sã w naszi biédze *
Chcemë òdkrëc swòje grzéchë, pòczëc żôl * Dôj nóm Nënkò wiarë mòc,
szczescé nóm dôj! * Zajisconëch nas nigdë nie òstawisz, * W sądny dzéń
za nama sã wstawisz.
Tczëwôrtnô Matkò
Tczëwôrtnô Matkò, Niebieskô Mëma, * Wezdrzë na prosbë naj’
codzénnëch biôtk. * Przed trón je zanies Bòsczégò Sëna * Na znak miłotë,
dowiérnotë kwiôtk.
Òd rena głosno prosymë Cebie * Pòmiónã wiarë naj’ wcyg bije zwón.
* Ò parmiéń łasczi Matinczi z nieba * Na chwile szaré, kòmùdnoscë blón.
W pôłnié zAniołã na zwiastowanié, *Czej zybie dërgawã dwa wiertle
dnia. *Wëzérómë zôs Twégò żegnaniô * I prosymë Cã, bës przed nama szła.
Na brzegù dnia òstatną zdrowaskã *Kładzemë hewò przed òbrazã
Twim *Ùprosë nama ùSëna łaskã *Pòjednôj naj’grzésznëch na wiedno z Nim.
Snôżô nad perłë
Snôżô nad perłë, stojisz całô w krôse * Na znak rządzeniô berło
trzimôsz w rãce * Dzecuszkò môłé przëcyskôsz do se * Z czerwòną różą
mësl dôwôsz ò mãce.
Ref. Wejrowskô Pani, co przeszło trzë wieczi * Przëjimôsz nas
wszëtczich òd kaszëbsczich strón * Trzëmôjstraż zawdë, przëdawôj òpieczi
* Niech wiara wmòcniwô Twój swiãti trón.
Przed Matką karna sã kłóniają rëmné * Z nôdzeją slą nôbòżné
westchnienié, * A Pani wôżi mòdłë tak płomné, * Dëszë i cała przënôszô
ùzdrowienié.
Matinkò nasza, tczëwôrtnô, Wejrowskô * Darzë żegnanim swiãté
nasze Górë, *Amir niech wiedno mô zemia Kaszëbskô * I më lud grzészny,
jisënowie, córë.
Reno, czej mòrze...
Reno, czej mòrze sã bùdzy * Przë letczim parmieniów sklënim *
Pòdchòdzysz Matkò do lëdzy * Zmachconëch nocnym łowienim.
Kòl pôłnia w mòdrim klédzëkù * Të jidzesz so w słuńca blôskù *
Przë Tobie dzecuszkò nëkô * Pò mòrsczim złotawimpiôskù.
Pòd wieczór nad brzegã sôdôsz * Nad głową chòjna Cë szëmi, *
Mòrze sã cëchò spòwiôdô * Tobie, ze Swôrzewa Pani.
Abò przëjimôsz pielgrzimów * Nad naszim kaszëbsczim mòrzã *
Co jidą w próg Twiswiątini * Bë złożëc pòczestnosc wierze.
I nama môl przed swim tronã * Òstawi Mòrskô Królewò. * Dôjże
nóm pòdińc z ùkłonã, * Pò Twòje mateczné słowò.
Jô witóm waju, Kaszëbi, *W swôrzewsczim mòjim kòscele. * Mie
wiedno barzëczkò lubi *Czej widzã tu waju wiele.
Niebnô droga
Te nasze górë, łączi, piôsczi, * Mòdrawé mòrze i farwny las
* Przeżegnôj Matkò w miono Bòsczé; * Tczëwôrtnô Panno błogòsław nas.
Pò mòrsczich wałach rëbôk płënie, * Czej sztorm i chaja - straszny
ùrzas * Tej chùtkò do Ce w mòdłach brënie. *Tczëwôrtnô Panno błogòsław
nas.
Na lądze gbùrze Cebie proszą * Bë béł na żniwò wioderny czas. *
Bëlną pòdzãkã za to głoszą; * Tczëwôrtnô Panno błogòsław nas.
A czej pielgrzimczi kùńc nadińdze * I zwãk swój wëdô żëcégò zwón, *
Na niebną drogã dôj wińc letkò; * Tczëwôrtnô Panno błogòsław nóm.
Nôwikszô Nôdzeja
Do Mariji z kòżdistronë * Płëną lëdzy wszedné stónë * Jidze knôp i
jegò mùlk, * Nëkô téż jazgùlk. * Wszëtcë jidą z wiôlgą tczą * Do se ùsmiéch
slą.
Ref. Marija, Marija Nôswiãtszô Marija * Le do Ni wcyg lną * Ji
dzôtczi z prosbą swą. * Marija, Marija Nôwikszô Nôdzeja * Na lepszi wcyg
czas * Dlô sparłãczonëch nas. * Bò më wszãdze kòle sebie *Chcemë dërch
miec bliskò Cebie * Niech tak je jak bëło wiedno * Tej nóm mdze sã żëło
gòdno.
Matkò żegnôj lubnëch drogã * Co przed slëbã stoją progã *
Błogòsław codniowi krziż * Ùjisconëch dësz * Dôj na stegnã żëcô widk *
Pòbłądzonym switk.
Mariji séw
Të dała lëdzómdobra séw. * Jô proszã, chcej jesz dac *Mie wid, bëm
zôrno z pléw * Mógł w żëcym leno brac.
Ref. Jô, Matkò, chcã jesz Cebie prosëc* Bë kórnosc Twòjã miec. *
Chcã w sercu Twòje słowa nosëc * I Twòji wòlë strzec.
Niech zôrno to wëdôwô brzôd * W mim żëcym - wszëtczé dnie *
Bëm, Matkò, czënił rôd *Co Syn Twój kôże mie.
Bò jô jem słabi, schôdóm z dróg, * Mie grãdzy jerzmò gòrch - * Tej
błagóm, żebëm mógł * Sã dwigac znowa dërch.
Matkò Bòżô
Matkò Bòżô, Panno Swiãtô, * Redotë dzys nastôł czas. * Chòc jes
dôwno wniebòwzãtô, * Przëszła zazdrzec tu, do nas.
Të jes znôwù z Twòjimlëdã *Awkół Bòżich dzôtkówtrój. * Przëszła
jes tu z nieba cëdã * I rozlała szczescô zdrój.
Të jes dała Bògù żëcé, * Acëż jô Cë biédny dóm? * Tobie z serców
môłëch dzecy, * Zbùdëjemë zemsczi trón.
Kaszëbskô Rodzyn Królewô
Matkò, w òpiece môsz dzôtczi swòje, * Co sztridë gasysz, miłotã
sejesz. * Drogą ùtczëwą lud wiérny wòdzysz, * Niebëlnëch dobrzisz, zjurzonëch gòdzysz.
Ref. Pani Kòscérskô, co królëjesz nama * Przed Tobą nasze zdżibómë kòlana,
* Prosząc ò łasczi, niebné żegnanié. * Kò leno ù Ce żdżemë zmiłowaniô.
Czej w ród domôcy pòmstwò sã wmiészô * I chłopa z białką
pògòrcha roznôszô * Jesz wiedno nazôd do zgòdë przińdą, *Ti co pò łasczi
do Cebie jidą.
Nasza lubòtnô Rodzyn Królewò, * Nëkómë kórno zaniesc nasze
słowò, * Że trzëmac mdzemë z Òjca Òsobą * I z Sënã Twòjim, i wiedno z
Tobą.
