W granicach powiatu kartuskiego najpełniej rozwinięty system rzeczny stanowi dorzecze Raduni reprezentujące wschodni kierunek odwodnienia. Jest to dorzecze o największej powierzchni, a jego obszar źródliskowy stanowi cała zlewnia zespołu 13 jezior przepływowych raduńsko-ostrzyckich o powierzchni około 200 km2.
W profilu podłużnym Raduni wyróżnia się główny odcinek rynnowy o spadkach 0,1-0,4%. Wypływając z Jeziora Ostrzyckiego profil ten przyjmuje charakterystycznie nie wyrównany przebieg dochodzący nawet do 7‰, przy średnim spadku wynoszącym dla całej rzeki 1,64‰.
W powiecie kartuskim występują 173 jeziora o powierzchni powyżej 1 ha. Jezior mniejszych jest wielokrotnie więcej. W centralnej części powiatu jeziorność wynosi 6,17%. Najbardziej rozpowszechnionym typem są jeziora rynnowe o charakterystycznym wydłużonym kształcie i skomplikowanej topografii dna. Największe z nich wytworzyły się w miejscach występowania całych systemów rynien o różnokierunkowym przebiegu, przykładem jest zespół jezior raduńsko-ostrzyckich. Jeziora moreny dennej, powstałe w wyniku nierównomiernej akumulacji lądolodu lub wytapiania się izolowanych brył martwego lodu, charakteryzują się niewielką choć zróżnicowaną głębokością, nieregularnym, silnie rozwiniętym zarysem linii brzegowej oraz zaawansowanym procesem zanikania.
Do największych jezior należą:
- Raduńskie Górne i Dolne (pow. 1 123,7 ha; długość 16 km; głębokość 43 m),
- Mausz (pow. 459,7 ha; głębokość 43 m),
- Gowidlińskie (pow. 392,9 ha; długość ok. 7 km; głębokość 26,9 m),
- Ostrzyckie (pow. 266,3 ha; długość 7 km; głębokość 19,4 m).
Oprócz wartości związanych z hodowlą ryb, jeziora powiatu mają wysokie walory turystyczno- rekreacyjne. Większość z nich zaliczona została do drugiej klasy czystości.
