Florian Cenôwa sã ùrodzył 4 maja 1817 r. w Sławòszënie w pùcczim krézu. Ùcził sã w chònicczim gimnazjum, pòtemù sztudérowôł we Wrocławie i w Królewcu. Sparłãczony béł z Towarzëstwã Lëterackò - Słowiańsczim. Titel doktora medicynë dostôł w Berlinie. W 1843 r. warszawsczi cządnik wëdrëkòwôł jegò tekstë: Wiliô Nowégò Rokù i Szczodrôczi, jaczé òstałë ùznóné za pòkón kaszëbsczi lëteraturë. Nôwikszim dzełã Cenôwë je Skôrb kaszëbskò - słowińsczi mòwë, w jaczim nen drëkòwôł artikle i lëteracczé tekstë w ùsadzonym bez se pisënkù. Pisôł je czej mieszkôł i robił jakno doktór w Bùkòwcu kòle Swieca. Cenôwa chcôł zascygnąc germanizacjã Kaszëbów przez ùdokaznienié snôżotë i òżëwienié kaszëbsczégò jãzëka. Miôł rëcht, że je to jedurnô stegna do òbstojeniô słowiańsczi jawernotë Kaszëbów. Dr Cenôwa ùmarł 26 strëmiannika 1881 r. w Bùkòwcu. Je pòchòwóny w sąsednym Przëserskù.

W tym miejscu - przy moście pomiędzy Sianowem a Staniszewem - doszło do wydarzenia, które miało znaczący wpływ na losy regionalizmu kaszubskiego. Aresztowano tu ściganego listem gończym Floriana Ceynowę - budziciela świadomości Kaszubów i ojca literatury kaszubskiej. Student F. Ceynowa od kilkunastu dni uciekał po nieudanym powstaniu starogardzkim (21/22 lutego 1846 r.), któremu przewodniczył. Ukrył się u sianowskiego nauczyciela Elwarta. Po aresztowaniu, którego dokonał w dniu 6 marca 1846 r. kartuski urzędnik pruski o nazwisku Kraatz, uwięziono Ceynowę najpierw w twierdzy w Grudziądzu, gdzie spędził około ośmiu miesięcy, a potem w Moabicie pod Berlinem. Tam 2 sierpnia 1847 r. rozpoczął się jego proces wraz z 253 innymi polskimi patriotami oskarżonymi o spiskowanie przeciw Niemcom. Już 17 listopada skazano Ceynowę na ścięcie toporem. Ojca regionalizmu kaszubskiego uratowała gwałtowna fala rewolucyjna, która przetoczyła się przez Europę i do historii przeszła pod nazwą Wiosny Ludów. Ostatecznie został on zwolniony 20 marca 1848 r. po dwóch latach więzienia, w którym pozbawiony był nadziei na odzyskanie wolności. W odosobnieniu powstały jego słynne teksty więzienne, w tym Rozmòwa Pòlôcha z Kaszëbą, które ukształtowały ideę dra F. Ceynowy na przyszły ruch kaszubski.

Florian Ceynowa urodził się 4 maja 1817 r. w Sławoszynie w powiecie puckim. Uczył się w gimnazjum chojnickim, potem studiował we Wrocławiu i w Królewcu. Związany był z Towarzystwem Literacko - Słowiańskim. Tytuł doktora medycyny uzyskał w Berlinie. W 1843 r. warszawskie czasopismo opublikowało jego teksty: Wiliô Nowégò Rokù i Szczodrôczi, które uznawane są za początek literatury kaszubskiej. Największym dziełem Ceynowy jest Skôrb kaszëbskò - słowińsczi mòwë, w którym publikował artykuły i teksty literackie w stworzonej przez siebie ortografii. Pisał je mieszkając i pracując jako lekarz w Bukowcu koło Świecia. Ceynowa chciał zahamować germanizację Kaszubów przez pokazanie piękna i ożywienie języka kaszubskiego. Słusznie uważał, że to jest jedyna droga do obronienia słowiańskiej tożsamości Kaszubów. Dr F. Ceynowa zmarł 26 marca 1881 r. w Bukowcu. Pochowany jest w sąsiednim Przysiersku.

Realizatorzy budowy obelisku

Oddział Zrzeszenia Kaszubsko-Pomorskiego w Sianowie

Oddział Zrzeszenia Kaszubsko-Pomorskiego w Baninie

Finansowo wsparli

Kaszubski Zespół Parlamentarny

Starostwo Powiatowe w Kartuzach

Urząd Gminy Kartuzy

Stowarzyszenie „Kaszëbskô Jednota”

Rada Partów Nordowëch

Współpraca

Kluby Młodych Kaszubów: „Cassubia” i „Òska”