Miał wyjątkowe szczęście żyć w ciekawych czasach XVI wieku, zarówno ze względu osobowości tamtych lat, jak i niezwykle silnej  gospodarczo i politycznie Rzeczypospolitej. Równocześnie z nim żyli i tworzyli m.in. poeci i pisarze: Mikołaj Rej, Jan Kochanowski, Frycz Modrzewski i  Jakub Wujek, który jako pierwszy przetłumaczył z łaciny na język polski Pismo Święte. Królami Polski za jego życia byli; Zygmunt August, Henryk Walezy, Stefan Batory, Zygmunt III Waza. Jednocześnie na Zygmuncie II Auguście  kończyła się dynastia Jagiellonów.  W kraju dwojga narodów zapanował złoty wiek, promieniując pomyślnością i dobrobytem. Mówiło się, że Polska była krajem mlekiem i miodem płynący.  Zaczęła się reformacja z niesieniem nowych wyzwań ekonomicznych, religijnych i politycznych. Piotr Skarga, bo nim tu słowa, był świadkiem tych wydarzeń. Patriota, teolog, jezuita, kaznodzieja nadworny króla, wizjoner, filantrop i pisarz.

Nie bez powodu budzi zainteresowanie swoją osobą i wykonywanym  zawodem.  Urodził się w roku 1915  w Detroit w USA, gdzie znaleźli się jego rodzice z bardzo romantycznych powodów. Tam również przyszło na świat trójka  jego rodzeństwa. Po siedmiu latach pobytu i pracy państwo Piotr i  Kamila Dutkowie z gromadka małych dzieci wracają  do Polski. Osiedlają się w Otorowie w Wielkopolsce, w połowie drogi między Szamotułami a Pniewami,  na zakupionym gospodarstwie rolnym. Po ukończeniu szkoły powszechnej Tadeusz  rozpoczyna naukę zawodu rzeźniczego u znanego mistrza tego fachu Benedykta Raczkowskiego w Pniewach. W roku 1936 uzyskuje papiery czeladnicze i niedługo potem zostaje wcielony do 25 Pułku Ułanów celem odbycia służby wojskowej. Od  marca 1939 roku, aż do wybuchu wojny, stacjonuje w Bydgoszczy i stąd wyrusza na front warszawski. Bronił  Cytadeli, Łomianek, Żyrardowa i Puszczy Kampinoskiej.  Wzięty do niewoli otrzymuje w miejsce nazwiska numer obozowy 3608,  pracuje  kilka lat w  zakładach chemicznych Bayer. Tam pod koniec pobytu, spotyka piękną dziewczynę o imieniu Irena, która przyjechała z  transportem warszawiaków schwytanych w łapance.  Wzajemne uczucie  doprowadza wkrótce do  ślubu na nieprzyjaznej ziemi,  w niemieckim kościele. Od tamtego dnia minęło już 64 lata, a szczęście małżeńskie trwa nadal.  Po zakończeniu wojny,  trzykołowym samochodem Tempo,  Tadeusz i Irena  wracają   do kraju. Emocjonująca  podróż,  przez kilka stref granicznych,  trwała trzy dni.  W Gdańsku-Wrzeszczu Tadeusz  otwiera  zakład wędliniarsko – rzeźniczy z chłodnią i masarnią z pełnym wyposażeniem.  Zawsze o tym marzył i to marzenie teraz stało się faktem. W 1958 roku zdaje egzamin mistrzowski w Izbie Rzemieślniczej w Gdańsku. Zakład dobrze prosperuje, wytwarzając dziennie prawie tonę znakomitych wędlin, według przedwojennych receptur. Wyroby miały duże powodzenie u mieszkańców Trójmiasta.  Nie spodobało  się to ówczesnej władzy, nieprzychylnej  prywatnej inicjatywie.  Ciągłe kontrole, uprzykrzania na każdym kroku, coraz wyższe  podatki i domiary finansowe, doprowadzają  właściciela do zniechęcenia i zamknięcia  firmy. ...